Maqolada Sergey Yeseninning she’riyatidagi tabiat obrazi tahlil qilinadi. Unda tabiat uning she’rlarida qanday qilib tirik mavjudotga aylanib, shoirning ichki dunyosini aks ettirishi ko‘rsatiladi. Tabiat obrazlarining ramziy ma’nolari orqali hayot, vaqt va abadiylik haqidagi falsafiy mulohazalar yoritiladi. Shuningdek, uning she’rlarini o‘quvchiga yaqin va tushunarli qiluvchi uslubiy xususiyatlari o‘rganiladi.

Maqolada turkiy xalqlar tomonidan an’anaviy xo‘jalik turlari, xususan, dehqonchilik, chorvachilik va bog‘dorchilikni yuririshda foydalanilgan fenologik qarashlar va bilimlar, samoviy va tabiat hodisalarini kuzatib borish natijasida to‘plangan bilimalar asosida yaratilgan turli taqvimlar, fenologik bilimlarning xo‘jalik yuritishdagi o‘rni va ahamiyati tahlil qilingan.