Ushbu maqolada Sovet Oʻzbekistonining xo‘jaligi, aholisi va tabiiy geografik xususiyatlari tahlil qilinadi. Maqolada Oʻzbekiston SSRning geografik joylashuvi, tabiiy resurslari, iqlimi hamda hududiy tuzilishi haqida umumiy ma’lumot beriladi. Shuningdek, respublika aholisi sonining o‘sishi, milliy tarkibi, shahar va qishloqlarda aholi zichligining farqlari yoritiladi. Asosiy e’tibor Sovet davrida shakllangan xo‘jalik tizimiga, xususan, paxtachilik, sug‘oriladigan dehqonchilik, sanoatlashuv va transport infratuzilmasining rivojlanishiga qaratilgan. Tadqiqot natijalari Oʻzbekistonning keyingi davrlardagi iqtisodiy va demografik jarayonlarini anglashda muhim ahamiyatga ega.

Maqolada Tokio va Osakaning tarixiy qal'a shaharlaridan zamonaviy mega-aglomeratsiyalarga aylanishi ko'rib chiqiladi. Unda ushbu shaharlarning tez kengayishiga, natijada aholi zichligi va urbanizatsiya oqibatlarining kuchayishiga olib kelgan iqtisodiy, ijtimoiy, siyosiy va demografik omillarga oid ilmiy adabiyotlar ko‘rib chiqiladi. Maqolada aholining tarixiy ma'lumotlari, shahar morfologiyasidagi o'zgarishlarning fazoviy tahlili va Tokio va Osaka metropoliyalarining so'nggi iqtisodiy statistikasi qo'llaniladi. Tokio va Osakaning megapolisga aylanishiga strategik joylashuv, sanoatlashtirish, transport infratuzilmasi, qishloqdan shaharga migratsiya, shahar atrofi va shaharni birlashtirish siyosati yordam bergani aniqlandi. Maqolada, shuningdek, ikki shaharning rivojlanish traektoriyalari, geografik cheklovlari va aglomeratsiya profillari solishtiriladi va farqlanadi. Xulosa qilib, Yaponiyada megapolislarni yanada kengaytirish bilan bog'liq muammolarga baho berilgan.