Maqolada Sergey Yeseninning she’riyatidagi tabiat obrazi tahlil qilinadi. Unda tabiat uning she’rlarida qanday qilib tirik mavjudotga aylanib, shoirning ichki dunyosini aks ettirishi ko‘rsatiladi. Tabiat obrazlarining ramziy ma’nolari orqali hayot, vaqt va abadiylik haqidagi falsafiy mulohazalar yoritiladi. Shuningdek, uning she’rlarini o‘quvchiga yaqin va tushunarli qiluvchi uslubiy xususiyatlari o‘rganiladi.